Heeft u ooit van de Goldbergersteeg gehoord?

Mijn eerste gedachte was ‘Das niet hier, das Duits’. Maar het blijkt een echt bestaande steeg te zijn. In de Rosse Buurt.

Een ieniemienie-steeg, nog doodlopend ook. En je moet een vijftal treetjes af om er te komen. Het straatje is ongeveer een meter breed. Met aan linkerzijde een hoge plastic afscheiding en rechts een aantal ramen. Voor de meisjes. De ramen zijn ingenieus schuin naar buiten geplaatst zodat het meisje zichtbaar is in de hele steeg. Als ze tenminste met haar neus in de punt gaat staan.

Ik ben er zelf nooit geweest. En nu is het te laat want de steeg is afgesloten. Dat was overigens makkelijk, want doodlopend en het hek stond er al. Het straatje werd ’s nachts altijd afgesloten en ’s ochtends weer geopend voor de schoonmakers. Maar nu blijft het hek dus dicht.

Ik heb er geen spijt van dat ik de steeg nooit heb bezocht. Het is net zo’n claustrofobisch gebeuren als de Trompettersteeg en dan nog doodlopend ook. Quasi nonchalant doen alsof je toevallig in die steeg bent belandt is schier onmogelijk; Eerst die trap af, je langs een aantal opgeblazen mannen wurmen, om dan 10 meter verderop tegen een muur aan te lopen: ‘Oh gut, nee dit is toch niet wat ik zocht. Mag ik er nog een keer eventjes langs?’

Alsof je dat aan het begin van die korte steeg niet had kunnen zien. Weinig aantrekkelijk.

Nog afgezien van het feit dat je de handel verstoort voor die meiden. En laten we wel wezen… Ik woon hier wel, maar voor dat soort uitstapjes ben ik toch net iets te chic.

Ben jij ook wel eens te chic voor je buurt? Als je deze vraag even op je in laat werken is ie zo gek nog niet.. tenslotte hebben we allemaal waardeoordelen tussen onze oren. Dus.. bevrijd jezelf! Deel je gedachten! Ik hoor graag dat ik niet de enige ben!