Aan het eind van de yogales knalt “Alle menschen werden Brüder” door de zaal heen.

Ik was daardoor een beetje in een zennerige kerstsfeer na de les. Als ik later mijn straat in fiets zie ik vijf kerstbomen op straat liggen. Kerstbomen. Op 16 februari.

Ook ik hou het lang uit met mijn kerstboom.

Dat je denkt: Geeft zoveel troep als ik ‘m weghaal. Tot de boom het stadium bereikt dat er geen naald meer aan zit. Point of no return, de boom moet weg.

Dat proces duurt een maand. Dan nog een week moed verzamelen om die boom de trap af te zeulen.. Zit je toch al gauw tegen eind januari aan. Als je de boom tenminste niet meteen na Sinterklaas bent gaan kopen.

Maar met deze vijf kerstbomen ben ik verslagen in mijn laksheid. Half februari!

Misschien voel ik me daarom thuis in deze buurt. Het kan altijd erger.

Weet jij waarom je je thuis voelt in jouw buurt? Of deel je liever dat jouw kerstboom ook nog in de schuur ligt? Doe! Graag! Ik ben benieuwd!