Stokpaardje

Mijn stokpaardje dat de rosse buurt net de Efteling is, heeft een naam!

Wikipedia heeft er zelfs een definitie voor:

“Disneyficatie is een doorgaans negatieve term waarmee wordt betoogd dat iets gaat lijken op de pretparken van The Walt Disney Company. Het wordt gebruikt voor bijvoorbeeld de samenleving als geheel of voor onderdelen daarvan.”

De Wallen oftewel de rosse buurt valt naadloos binnen die definitie: De Wallen zijn onderdeel van de samenleving én het lijkt hier op een pretpark.

Laten we eens kijken naar de kenmerken van Wiki:

1. Homogenisering van consumptie, dat wil zeggen dat alles op elkaar gaat lijken. Check! Elk winkelpand wat leeg komt wordt ingenomen door een Nutella-shop of een wafel- en ijswinkel. Duidelijk gevalletje van homogenisatie. En dan heb ik het nog niet over de toeristenwinkels die qua assortiment niet verder komen dan mutsen met in grote letters ‘Amsterdam’. In een traditioneel model van Peru nota bene. Maar een muts consumeer je niet dus dit terzijde.
2. Intensief gebruik van merchandising. Ah, de traditionele Peru-Amsterdammutsen kunnen hier mooi als voorbeeld dienen. Gevalletje merchandising van Amsterdam, al exploiteert de gemeente de muts niet zelf als zodanig. Wat jammer is, want dan zou het parkeren een stuk goedkoper kunnen! Desondanks: Check.
3. Zit u klaar voor het derde punt? De plicht voor werknemers om bepaalde emoties te veinzen bij contacten met klanten. Nu ben ik persoonlijk nooit klant geweest bij een meisje achter de ramen dus ik kan dit niet hard maken. Tevens vermoed ik dat de meeste meiden in de rosse buurt voor zichzelf werken en dus geen werknemers zijn. En toch… op het gebied van ‘bepaalde emoties veinzen’: een volle Check!

Dus! We noemen deze Efteling voortaan De Gedisneyficeerde Wallen. Of de Gedisneyficeerde Rosse Buurt. Hm… bekt niet echt lekker…

Ik hou het op de Rosse Efteling.

Wat vindt jij van Disneyficatie? Of hou je toevallig enorm van wafels met nutella? Laat het weten! Oók, of juist, als je het niet durft te delen!