‘Ze kijken zo op mijn ontbijtbord!’

We zijn net verhuisd naar de Rosse Buurt en we wonen in een smalle straat. Schuin tegenover ons staat een hotel. Op de bovenste verdieping hebben de kamers een balkon. En vanaf dat balkon zie je mij zitten. In m’n duster. Om twee uur ’s middags.

Nu is dat misschien een werkpuntje voor mij, om zo laat nog in m’n ochtendjas te zitten. Maar potverdorie… moet de hele wereld daarvan meegenieten? Dat balkon is nog tot daar aan toe. Het gaat om die camera die daar aan de muur hangt!

Dit is mannenwerk. Ik mopper tegen de man dat mijn privacy ernstig in het geding is. Die camera moet weg! Hij sputtert maar hij houdt veel van mij. Dus hij neemt me mee naar de overkant, naar het hotel. Mijn man woont al dertig jaar in de buurt dus hij kent de oude garde.

In de lobby staat Mohammed achter de balie. Mo staat daar al dertig jaar. Tegenover hem hangen acht beeldschermen aan de muur. M’n mond valt open. De hele buurt wordt gecoverd! Mag dit zomaar? Man kletst geanimeerd met Mo terwijl ik de beelden onderzoek. Ik heb thuis speciaal het licht aangelaten zodat ik kan bekijken of ik herkenbaar ben.

Ik onderbreek de mannen in hun gesprek en vraag welke van de  beeldschermen op ons huis gericht staat. Mo wijst naar een pikzwart beeld: ‘Die is van jullie!’

Even schiet door me heen: Zie je wel, je weet het precies! Je zit ons elke dag af te leggen, vieze gluurder! Vervolgens zie ik mezelf in gedachten aan de ontbijttafel zitten, in m’n smotsige ochtendjas, ongedoucht en m’n haar alle kanten op. Terwijl hier op elke hoek van de straat de meest beeldige dotjes van vrouwen staan te heupwiegen in hun mooiste lingeriesetje.

Mo voegt eraan toe: ‘De camera’s hebben een slecht bereik. Ik ben al blij als ik überhaupt kan zien of er iemand op het balkonnetje staat! Nee wijffie, maak je geen zorgen, de baas baalt van zijn investering in dit systeem.’

Moraal van dit verhaal: Angst is een goeie drive om je gedrag aan te passen. Ik zit tegenwoordig gepikt en geregen aan de ontbijttafel.

Heb jij ook iets geleerd van je angsten? Vertel! Daar kunnen we allemaal van leren!