Vrijdagochtend stonden er 21 bomen op het Beursplein.

Vrijdagmiddag uur waren ze weg. Geen snippertje hout meer te zien. Het was geen nieuws; we zijn door de gemeente geïnformeerd middels een brief. Daarom weet ik ook dat het eenentwintig bomen waren. Dat wist ik niet tot ik het in de brief las. En toch schrik ik ervan.

Een boom wordt oud. Het is net zoiets als een olifant doden. Die bomen hebben daar zo’n honderd jaar gestaan. In alle rust zijn zij de stille getuigen van het stadsgewoel. Staan daar lekker te staan. Er worden fietsen tegenaan gekwakt. Er wordt een naam in gekerfd. De bomen worden gebruikt als peperbus om aankondigingen op te hangen. Ze zijn een opluchtende stop voor hondjes in de stenen woestijn van de binnenstad. Waar een boom al niet goed voor is.

Tot het anders moet. En dan worden ze gekapt. Wat ik nu gek vind: er worden straks weer nieuwe bomen geplant. Als de ondergrondse fietsenstalling klaar is wordt het plein weer hersteld en komen er 15 bomen voor terug. Acht hemelbomen op het plein en zeven iepen langs het Damrak.

Ik was nieuwsgierig naar de hemelboom. De naam roept verwondering op. Zou het een hele grote soort zijn? Dus ik raadpleeg Wikipedia. In de eerste alinea lees ik: ‘…deze soort scheidt chemicaliën af die het gedrag, gezondheid, groei en fysiologie van insecten en andere planten kan beïnvloeden. Daarnaast kan deze soort verharding opdrukken en beschadigen.’

Zou de iep langs het Damrak daar last van krijgen, van die chemicaliën van de hemelboom? De laatste zin vind ik ronduit geestig: ‘Daarnaast kan deze soort verharding opdrukken en beschadigen.’ Klinkt als de ideale boom voor op een ondergrondse fietsenstalling. Wie verzint zoiets? Want als de boom ‘verharding’ omhoog kan drukken, dan gaat dat naar beneden toe ook wel lukken. Ik voorzie allerlei, maar weinig goeds.

En waarom niet die oude bomen terugzetten?

Val ik nu in de categorie azijnpissers of zie jij ‘m ook aankomen? Deel je mening!