Prinses

Het kleine meisje zit bij papa achterop.

Dagelijks fietsen ze door de Rosse Buurt naar de peuterspeelzaal onder de Oude Kerk. Papa zet haar daar af en fietst door naar zijn werk.

Ze hebben dan een klein kletsje op de fiets. Het ritje naar de peuterspeelzaal duurt zo’n 5 minuten, precies genoeg om even je dromen door te nemen met je vader.

Zo ook vandaag.

Het kleine meisje roept altijd eerst om zijn aandacht te trekken: Papa! Ze moet hard langs zijn grote rug roepen, anders verstaat hij haar niet:

Papa! Weet je wat ik later wil worden als ik groot ben?

Nou lieverd, vertel ‘ns? vraagt papa.

Ik word later ook zo’n mooie prinses! Met haar handje wijst ze naar het halfblote meisje achter het raam.

It’s all in the eye of the beholder, zoals de Engelsen het zo mooi zeggen. Oftewel, alles is een kwestie van perceptie.

Bekijk jij de wereld wel eens door de ogen van je kind? Deel je verhaal!