In geen enkele buurt wordt meer getalmd dan hier.

Steevast zie ik mannen quasi nonchalant tegen het hek leunen. Telefoon checken. Sigaret roken. Wachten.

Althans, dat dacht ik. Dat het wachten was. Maar waarop? Staat ie daar nou op een vriend te wachten? Die even naar binnen is geglipt bij een meisje? Nee, dat zou gênant zijn. Dat op elkaar wachten doen mannen alleen als ze met een groepje zijn. Minimaal een groepje van drie. En dronken. Dan wacht je op elkaar.

Maar dit zijn de ouderwetse hoerenlopers. De loners. Zij lopen alleen en talmen. Met één doel voor ogen. Hij kijkt of ze hem aanstaat. Of ze terugkijkt. Zou dit een jongensdroom zijn die ingelost moet worden? Zoiets als: ik mag gratis als ze ziet hoe bijzonder ik ben? De ultieme overwinning?

Kan een vrouw dit begrijpen? Zou een vrouw zich ooit zo neerzetten? Zou een vrouw talmen in zo’n situatie? Het betreffende meisje achter het raam ziet steeds zo’n man aarzelen. Hoe lang zou ze naar hem blijven lonken voor ze beseft dat dit geen binnenkomer is? Of ziet ze dat in één oogopslag? Die daar is een binnenkomer, dat is een talmer, dat is een gluurder?

Zoveel vragen onbeantwoord. Alhoewel.. een kan ik er wel beantwoorden: er staan geen mannen achter de ramen. Dus mannen zijn geen handel. Althans, niet voor vrouwen.

Maar ook dat roept dan weer vragen op: Hoe voelt dat voor een man? Dat je geen marktwaarde hebt?  Of durven mannen niet achter een raam te gaan staan? Bang dat men je ongezien voorbij loopt?

Pak je podium mannen! Deel je zorgen over je marktwaarde! Ik ben reuze benieuwd!