Er zit een nieuwe winkel in de straat.

Ik was er nog niet binnen geweest. Ik heb er niet zo veel te zoeken. Ze verkopen voornamelijk toeristen-meuk. Maar je kunt er ook pinnen zag ik aan het uithangbord.

En dat kwam laatst even van pas. Dus ik naar de winkel: “Mag ik bij u pinnen?” De Indiase jongeman begroet me vriendelijk en verwijst me naar een doorgang naast de balie: “Dan moet u daar zijn.” Ik loop langs de kassa door naar achteren en warempel: Ik sta in een andere winkel! Met ook een ingang. Of een uitgang, afhankelijk van wat je van plan bent.

Ik had er al eens eerder over geschreven: dit is de oudste buurt van Amsterdam. Met als gevolg: rare pandjes met gekke doorsteekjes. Deze winkel doet me denken aan een lange straat in India waar weinig verbindings-straatjes waren.

De huizen tussen de ene straat en de andere waren smal, misschien een meter of twee. Wij waren ter plaatse bij de kapper, man, zoon en ik. Met de kapper, zijn kappersstoel en een wachtende klant erbij, was de winkel tjokvol. Toch belette dat de mensen niet om de winkel als doorsteek te gebruiken, van de ene straat naar de andere. Elke vijf minuten onderbrak de kapper zijn werk, ging naast zijn kappersstoel staan en liet de passant erdoor. Ik vond dat hilarisch en maakte wel vijf filmpjes.

En nu blijkt zich dat hier ook voor te doen, in mijn eigen straat! Ik ben even terug in India. Zo leuk.

Ben jij wel eens naar de kapper in het buitenland geweest? Vertel je ervaring! Ik ben reuze nieuwsgierig!

En wat ik ook wil weten: zie jij wel eens overeenkomsten tussen een ver-weg-vakantie-land en je eigen buurt? Deel je gedachten!