Handhaving heeft een nieuwe tactiek

‘Kijk!’ Mijn leuke slimme man wijst naar een fiets. Ik zeg verheugd: ‘Ja, leuk modelletje, lekker klein, precies goed voor mij.’ Ik denk dat hij deze fiets voor mij gaat kopen. Helaas, dat is niet waarom hij de fiets aanwijst.

Hij wijst nogmaals, nu iets duidelijker, naar de achteras. ‘Zie je dat plasticje daar?’ Ik ben kippig en zie niet waar hij op doelt. Dan gaat ie door de hurken en met een haal van zijn vinger langs het wiel, staat hij weer op. Hij heeft een heel dun plastic draadje aan zijn vinger met aan het eind een sluitinkje. ‘Dit is het merkteken voor fietswrakken.’

‘Dit is het nieuwe stickeren’

Ik kijk hem bevreemd aan. Langzaam begint het te dagen. ‘Bedoel je dat er tegenwoordig geen stickers meer op fietsen worden geplakt als ze weg worden gehaald?’ Dat bedoelt hij niet. Handhaving werkt nu met het ‘Handboek fietsparkeren.‘

Eenmaal thuis ga ik op onderzoek uit. Op pagina 35 vind ik wat ik zoek: ‘Bij het handhaven merken toezichthouders de fiets met een onopvallend constateringsmiddel.’ 

Onopvallend constateringsmiddel

Dat is dus dit minuscule plastic draadje. Ik ben met stomheid geslagen. Twee dingen: 1. Wie verzint zoiets? en 2. Wie verzint er zo’n naam bij? Zo’n naam, daar is over vergaderd, daar zijn discussies over gevoerd en uiteindelijk heeft er iemand met zijn vuist op tafel geslagen: ‘We noemen het Onopvallend Constateringsmiddel’. Klap met de hamer en klaar. Iemand verzint dit, en anderen gaan ermee akkoord. ’t Bekt ook zo lekker. Not.

Dat draadje gaat dus om de achteras van de fiets. Als je je fiets gebruikt dan trekt het los en verlies je het, als je mazzel hebt. Ben je toevallig aan ’t yoga-en op Bali of langer dan twee weken ziek? Het handboek geeft advies: Vraag je buren om hulp.

‘Zeg Kees, kan jij mijn fiets wekelijks een ander plekje geven? Doe ik je moeder als jij weg bent.’

Het is jammer dat ik het niet beter kan beschrijven. Dan zou ik je preciezer kunnen vertellen hoe wonderlijk ik dit soort zaken vind. En hoe vindingrijk wij mensen zijn. Machtig mooi.

Zeg me dat ik niet de enige ben met die verwondering. Deel je gedachten, of beter nog, je verwondering. Ik wil het graag weten!