Inzicht over De Rosse Buurt

Ik voel een doorbraak aankomen!

Ik schrijf dagelijks een stuk om mijn ergernis over de Wallen te ventileren. En nu voel ik me net Wicky the Viking: Ik heb namelijk een nieuw inzicht in mijn gedachtengang over deze buurt.

Niet dat het niet meer ergerlijk is om in Disneyland te wonen. Niet dat mensen zich hier nu ineens keurig gedragen. Niet dat ze zich niet van hun slechtste kant laten zien. Dat is allemaal aanwezig.

Genieten

Maar we zijn allemaal mensen. Met alle consequenties van dien. We genieten ervan om ons gek uit te dossen. De grenzen te verleggen die we onszelf in het dagelijks leven opleggen. De bokkenpruik op te zetten en zo af en toe sociaal ongewenst gedrag te vertonen. Ook dat is allemaal waar en menselijk.

Als je dat meeneemt in je gedachten over deze buurt en het volledige plaatje bekijkt, dan is het soms best leuk om zo’n vrijgezellig groepje meisjes of jongens te zien shinen. Ze te horen gieren van het lachen omdat ze hun grenzen lekker overschrijden. Omdat ze hier blijkbaar wél durven te doen, wat ze in hun eigen straat niet in hun hoofd zouden halen.

Vrij

En waarom doen ze dat eigenlijk niet? Angst voor de mening van de buren? Bang voor commentaar van collega’s? Om buiten een sociale groep terecht te komen? En waarom voelen ze zich in de Rosse Buurt wel vrij om gek te doen? Heeft dat iets met deze buurt te maken? Is dat de sfeer hier op straat?

Wat gebeurt er eigenlijk met je, als je je de vrijheid permitteert om je gekkigheid uit te leven? Er wordt opvallend veel gelachen in deze buurt. Veel meer dan elders op straat. Op de site Mens en Samenleving zegt men over humor: ‘Na een spannende of vervelende situatie worden mensen regelmatig balorig. Wrange of flauwe grappen over afschuwelijke situaties blijken ineens erg lachwekkend.‘

Spannende buurt

Aha! Dat is het dus: Deze buurt is spannend.
Ik neem aan dat dat voor de meeste mannen geldt. En voor de vierders van vrijgezellenfeestjes, zowel van bruidegommen als bruidjes.

Voor wie het niet spannend vindt, is het misschien wel een vervelende situatie. Ik stel me zo voor dat dat bijvoorbeeld geldt voor vrouwen die met hun mannen meekomen en geen zeurpiet willen zijn?

Overdrachtelijke pleister

Hoe dan ook, meisjes achter glas zien staan in een dierentuin-achtige situatie, is op z’n minst ongemakkelijk. Dat zou kunnen verklaren waarom er zoveel wordt gelachen in deze buurt, omdat men het spannend dan wel afschuwelijk vindt. Alles beter dan achteloosheid.

Hè lekker, even een pleister op mijn wankelende vertrouwen in de mensheid.

Waar plak jij overdrachtelijke pleisters op? Ik ben benieuwd! Deel het met ons!